vrijdag 24 mei 2013

indirect


Indirect

Laatst was ik in Nederland, komt met grote regelmaat voor het immers het is maar 1 uur vliegen. In een familie diner wat een soort nieuwe traditie lijkt te worden nu ik in Engeland woon kwam opeens een harde vraag: Ja mam wat bedoel je nu eigenlijk juist wel of juist niet. Geen idee meer waar het over ging maar de vraag was indringend. Totaal me van de prins geen kwaad antwoordde ik dat het toch duidelijk was. Nee mam dat is het dus niet: je zegt gewoon niet echt wat je bedoelt.

Tja het is officieel ('it’s oficial' klinkt trouwens een stuk beter) ik begin Engelse gewoontes over te nemen zoals de indirecte communicatie. Er prachtig omheen draaien kan je ook zeggen, met mooie woorden en een glimlach en politiek correct als het even kan. Je leert echt nieuwe dingen in het buitenland kan ik je vertellen. Het heeft ook z’n charme die indirecte communicatie maar ik wordt er ook soms helemaal gek van en heb dan dezelfde neiging als mijn kinderen: Eh ja en wat bedoel je nu eigenlijk precies. In Engeland zeg je dan wat beduusd: ik ben even de draad kwijt waar hebben we het nu eigenlijk precies over. En ja hoor dan blijkt minstens de helft van het gezelschap ook de draad kwijt te zijn.

Maar dat indirecte is ook een soort roze bril gevoel. Als je niet oppast dan ziet alles er opeens veel rooskleuriger uit: men lijkt het met je eens te zijn en hult zich in intonaties die je moet leren begrijpen. Zo kan het: ‘Oh we moeten snel iets afspreken’ oprecht gemeend zijn maar het kan ook een beleefd antwoord zijn en dan is er dus helemaal nul komma nada vervolg op zo’n uitnodiging. Toen ik begon heb ik mijn medewerkers uit proberen te leggen dat ik heel Hollands ben en alles bewust positief interpreteer tenzij het duidelijk niet de bedoeling is.

Dat werkte tot nu toe prima maar begint te slijten, dit noemen de Engelsen trouwens zelf een back stabbing culture. Namelijk in je gezicht zeggen dat het goed en geweldig is en in de achterklap is het zie je wel ik zei toch dat het niet goed was.
Ik heb laatst in een vergadering aangekondigd dat ik een rug shild ga bestellen waardoor het idee ontstond dat ik last van mijn rug had. Maar ik legde er vrolijk bij uit dat ik me niet tegen achterklap en roddel kan of wens te verdedigen en dat dat duidelijk wordt dat dat wellicht nodig is. Gewoon even een statement om de cultuur scherp te houden en dat werkt dan weer wonder wel. Kijk zo indirect ben ik 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten