Invitation to the House of Lords
Tja dat gebeurd niet iedere dag natuurlijk dat
je wordt uitgenodigd voor een lunch in de House of Lords. Soms is een dean zijn
‘echt belangrijk’ hoewel ik dat hele concept maar moeilijk kan vatten nog. In
Nederland snap ik status ook al niet zo goed maar hier is het een fact of life
waar je je gewoon bij neerlegt, als je uit Engeland komt dan.
De veiligheidscontrole is niet mis maar als je
eenmaal de uitnodiging met gouden randje hebt laten zien mag je echt naar
binnen. In een kamer van de House waar een staande receptie werd gehouden om te
netwerken. De lunch was namelijk georganiseerd door het textiel instituut en je komt daar alleen
binnen als je gevraagd bent. Het was een
combi van industriƫlen, mensen uit de modewereld en de universiteiten. Als je
een beetje sociaal handig ben is het je weg vinden in zo’n gezelschap niet echt
moeilijk gezien het feit dat je als Nederlandse makkelijk contact maakt.
Na de receptie wordt je naar je plaats geleid
en dan begint het echte werk, de speaker, een man in liverei met een grote stok
laat weten dat je stil moet zijn door ermee op de grond te slaan. En heel
gedisciplineerd wordt iedereen dan ook meteen heel stil. Dan wordt de depute
speaker aangekondigd, de Lord van dienst zeg maar. De lunch was prima en met
het uitzicht op de Thames kan het niet fout gaan. Na de lunch toch maar mee op
de rondleiding want hoeveel kans krijg je om echt alles van binnen te zien.
We kregen de volle rondleiding door een zeer gepassioneerde gids. Die de hele geschiedenis kort voorbij liet komen. Dus vanaf onze Willem de veroveraar die echt Engeland bezette en hoewel de Engelsen dat niet zo onthouden hebben noemen ze hem wel zo. Ze hebben zijn verovering in de geschiedenis boeken omgetoverd tot de ‘Glorious revolution’ waar een prachtig boek over geschreven is: Going Dutch echt een aanrader.
We kregen de volle rondleiding door een zeer gepassioneerde gids. Die de hele geschiedenis kort voorbij liet komen. Dus vanaf onze Willem de veroveraar die echt Engeland bezette en hoewel de Engelsen dat niet zo onthouden hebben noemen ze hem wel zo. Ze hebben zijn verovering in de geschiedenis boeken omgetoverd tot de ‘Glorious revolution’ waar een prachtig boek over geschreven is: Going Dutch echt een aanrader.
Maar dit terzijde de hele monarchie, de
koningshuizen en de parlementaire geschiedenis kwam voorbij. En toch voelt het
bijzonder als je de House of Lords binnen stapt evenals de House of Commons die
we ook maar en passant meepakte. Jammer geen lord of parlementarier tegen
gekomen maar het was dan ook vrijdag middag.
Een hoop historie in die gebouwen en ook wat
meer begrepen van de manier van werken hier. Het duurt lang en naast de wat
ouderwets aan doende procedures wordt eigenlijk alles in commissies gestopt.
Daar wordt dan maanden aan gewerkt en al met al kan het 2 jaar duren voor een wet
wordt aangenomen en … ja wel dan is hij voorlopig ook niet niet in werking. Tel
uit je winst.
Wat natuurlijk ongelooflijk doordringt in het
verhaal van de rondleiding zijn de rangen en standen en alle regels die daar
mee te maken hebben. Echt dat ze er zelf niet over struikelen is een wonder.
Wat wel mooi is om te zien dat daar geen discussie over is, geen enkele
discussie zelfs: het is gewoon zo. Voel me een heel klein beetje meer Engels
door deze ervaring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten