De weg kwijt bij de drogist

Soms zijn de het kleine dingen die je erop wijzen dat je ergens anders beland bent. Kijk op vakantie als je je favoriete shampoo vergeten bent kan je wel even doen met iets wat ze daar verkopen. Dat heeft z’n charmes die bij vakantie horen alles is dan makkelijker.

Nou als je echt verhuist voelt dat net even anders. Ja je bent ergens anders met een beetje de charme van het ontdekken en nieuw maar het is anders dan vakantie toch net wat echter en serieuzer of zo. En dan ga je die dingen missen omdat het niet tijdelijk is. Kan ook moeilijk iedere keer dingen meenemen vanuit Nederland. Je hoort dan emigranten tot in lengte der dagen hagelslag en pinda kaas meenemen en over laten komen. Voor mij ligt het niet op het hagelslag en pindakaas gebied maar wel op shampoo en deo gebied. Net iets anders maar net zo sneu en omdat ik daar niet wil belanden ging ik op weg naar de Engelse drogist.

Booth is een hele grote dus veel keus dacht ik. Stel je voor twee grote V & D-achtige verdiepingen vol producten die je verwacht in een drogist. En hoewel er boven de gangpaden aangegeven staat waar je wat kan vinden was ik meteen de weg kwijt.

Het is een wir war van producten die natuurlijk ‘heel onlogisch’ bij elkaar staan en mij ontgaat de hele systeem erachter. Bijvoorbeeld blaren pleisters hangen niet bij de pleisters maar bij de foot care. En nagellak remover staat niet bij de nagellak maar ergens apart op een ander schap.

Kortom het duurde even voordat ik gevonden had wat ik zocht. En toen ik alles had afgerekend, heel ouderwets bij de kassa je kan het hier ook zelf scannen en pinnen, heb ik de rest van de winkel ook maar verkend. Staan daar midden in de zaak twee half blote jongemannen die eruit zagen alsof ze zo onder de zonnebank vandaan kwamen of uit de sportschool. Vrouwen hier weten daar wel weg mee: ‘man candy’ kirren ze dan door de winkel onder luid gegiechel. Het is net een slechte reclame ik heb geen idee wat ze eigenlijk verkochten. Kortom best veel te beleven bij de drogist hier.