Observeren

Deze week veel vergadert, de baan zit er vol mee. Eerste vergadering ook met de top van de universiteit: alle deans met de heads of colleges vaak tevens pro-vice chancellors en de vice chancellor. Een zaal vol pakken met stropdassen met zeer verschillende soorten schoenen eronder. Je kan bijna zien of het dragen van een pak met stropdas echt bij hen past. Veel vrouwen ook: de helft van de deans is vrouw. En die hebben toch de Engelse stijl management mantelpak aan over het algemeen soms afgewisseld met een broek. Wordt tijd voor wat kleur en swung van de dean van Art & Design denk ik zo maar.

Toch is er een dunne lijn tussen wat ze accepteren als design en ‘not appropriate’. Ik zal nooit een Engelse collega bestuurder vergeten die me zonder blikken of blozen toevoegde: ‘You are dressed for the beach dear’ toen we uit eten gingen met het bestuur in Rome. Ik maar denken dat een nette desigual achtige jurk prima kan in een art en design omgeving. Nee dus. Het zijn echt panty’s, pumps en jasjes. Nou aan panty’s heb ik een hekel en pumps gaat ook niet omdat ik aan één kant geen enkelbanden meer heb. Dus het zal altijd een beetje alternatief blijven voor deze dean.

Er bleef iets raars hangen in mijn hoofd over die mannen in pak. Ik hou daar toch ook wel van een beetje netjes en verzorgt maar er leek iets niet te kloppen. Nou wacht maar tot ze hun jasje uitdoen. Van het begrip slim fit hebben ze nog nooit gehoord. Het zijn slobberende overhemden die ook nog ruim in de broek worden gestopt. Raar hoor als je dat zo lang niet meer gezien hebt.

De vrouwen zijn naar ‘finishing school’ geweest zo lijkt het. Keurig, beheerst en vol poise. Een woord wat ik eigenlijk niet zo goed kon plaatsen tot voor kort.  Maar hier heeft het een extra dimensie gekregen. Een vrouw zit eigenlijk nooit onderuit gezakt op een stoel. Ze zit halverwege, met een recht rug, schouders naar achter of beneden. Kan voor mij geen kwaad want ik ben van de laat maar hangen houding. Schouders naar voren, beetje bolle rug en niks aangespannen buikspieren: net lekker zeg maar. Langzaam merk ik dat je dat toch gaat overnemen. Zo zit ik dus nu met kaarsrechte rug te bloggen in een openbare ruimte.